Aureolin

Aureolin (czasami nazywany żółcienią kobaltową) to pigment oszczędnie stosowany w malarstwie olejnym i akwarelowym. Jego indeks koloru to PY40 (40 pozycja na liście żółtych pigmentów). Po raz pierwszy został wyprodukowany w 1831 roku przez Nikolausa Wolfganga Fischera we Wrocławiu, który scharakteryzował go jako „Doppelsalze” lub podwójne sole, a jego skład chemiczny to kobaltynian potasu. Scharakteryzował go ponownie i napisał o nim obszerniej w 1842 roku, nazywając go „Salpetrichtsaures Kobaltoxydkali”. W latach 1851-1852 Edouard Saint-Evre niezależnie zsyntetyzował żółcień kobaltową. Przypisuje mu się wprowadzenie żółcieni kobaltowej jako pigmentu dla artystów. Badanie przeprowadzone przez Gatesa podaje dokładne nowoczesne procedury przygotowania aureoliny, a także metody jej identyfikacji w obrazach.