21 Nazwy kolorów dla "Kolory Nazwane Na Cześć Ludzi"

Rebecca purple został nazwany na cześć córki pioniera CSS Erica A. Meyera i dodany do CSS 4.1.

Tycjan to odcień rudych włosów, najczęściej opisywany jako brązowo-pomarańczowy. Często mylony jest z kolorem weneckim i kasztanowym.

Isabelline (znany również jako isabella) to blado szaro-żółty, blado płowy, blado kremowo-brązowy lub pergaminowy kolor. Występuje głównie w ubarwieniu sierści zwierząt, w szczególności w kolorze upierzenia ptaków, a w Europie u koni. Historycznie był również stosowany w modzie. Pierwszy znany zapis tego słowa pojawił się w 1600 roku jako „isabella color”; to użycie stało się później zamienne w literaturze z „isabelline” po wprowadzeniu tego ostatniego do druku w 1859 roku. Pochodzenie tego słowa jest niejasne; ta niepewność spowodowała kilka prób przedstawienia etymologii i doprowadziła do powstania jednej znanej legendy.

Kelly green to intensywna, czysta zieleń nazwana na cześć popularnego irlandzkiego nazwiska Kelly. Przywodzi na myśl bujną zieleń irlandzkich łąk i jest powszechnie kojarzony z Dniem Świętego Patryka.

Gainsboro to blady odcień szarości. Przed standaryzacją jako kolor internetowy, Gainsboro został włączony jako jedna z nazw kolorów X11. Nie było go jednak w oryginalnej wersji listy z 1987 roku, ale był obecny w wersji Paula Ravelinga, który dodał między innymi „jasne i prawie białe kolory, skopiowane z kilku próbek kolorów Sinclair Paints”.

Błękit maryjny to odcień koloru ultramaryny, nazwany tak ze względu na jego zastosowanie w przypadku Maryi Dziewicy.

International Klein Blue (IKB) to ciemnoniebieski odcień po raz pierwszy zmieszany przez francuskiego artystę Yvesa Kleina. Wizualny wpływ IKB wynika z dużej zależności od ultramaryny, a także często grubego i teksturowanego nakładania farby na płótno przez Kleina.

Mountbatten pink, zwany także Plymouth pink, to morski kolor kamuflażu, szarawy odcień fioletu, wynaleziony przez Louisa Mountbattena z Brytyjskiej Królewskiej Marynarki Wojennej jesienią 1940 roku podczas II wojny światowej.

Kolor znany jako żółty Hunyadi, określany również jako złoto gruszkowe, jest historycznie reprezentowany na herbie Jana Hunyadi, wybitnego węgierskiego przywódcy wojskowego i postaci politycznej z XV wieku.

Zieleń Marrs to odcień zieleni, który w 2017 r. został uznany za „ulubiony kolor świata” w dużej globalnej ankiecie przeprowadzonej przez brytyjskiego sprzedawcę papieru G. F. Smitha. F Smith. Jest to bogaty, turkusowy odcień. Kolor został zgłoszony przez Annie Marrs, pracownicę UNESCO z Dundee, którą zainspirowała rzeka Tay. Ankieta otrzymała 30 000 zgłoszeń z ponad 100 krajów za pośrednictwem ankiety internetowej po jej uruchomieniu w styczniu 2017 roku. Zieleń Marrs stała się 51. odcieniem gamy niepowlekanych papierów Colorplan.

Majorelle Blue to czysty, intensywny, świeży odcień niebieskiego. W 1924 roku francuski artysta Jacques Majorelle zbudował swoje największe dzieło sztuki, Ogród Majorelle w Marrakeszu w Maroku, i pomalował ściany ogrodu, fontanny, elementy i willę na bardzo intensywny odcień niebieskiego, dla którego opatrzył znakiem towarowym nazwę Majorelle Blue. Zauważył ten kolor na marokańskich kafelkach, w berberyjskich burnusach i wokół okien budynków, takich jak kasbah i rodzime domy z cegły.

Rose Pompadour to zdesaturowany, fioletowo-różowy kolor zaprojektowany przez Sèvres dla Madame de Pompadour w XVIII-wiecznej Francji.

Tiffany Blue to potoczna nazwa jasnego średniego koloru robin egg blue kojarzonego z Tiffany & Co., nowojorską firmą jubilerską założoną przez Charlesa Tiffany'ego i Johna Younga w 1837 roku. Kolor ten został użyty na okładce Tiffany's Blue Book, opublikowanej po raz pierwszy w 1845 r. Od tego czasu Tiffany & Co. intensywnie używa tego koloru na materiałach promocyjnych, takich jak pudełka i torby. Od 1998 r. kolor Tiffany Blue jest zarejestrowany jako kolorowy znak towarowy przez Tiffany & Co. Jest produkowany jako prywatny kolor niestandardowy przez Pantone, z numerem PMS 1837, który pochodzi od roku założenia firmy Tiffany.

Pierwsze odnotowane użycie zieleni Skobeloff jako nazwy koloru w języku angielskim miało miejsce w 1912 roku.

Wodoroarsenin miedzi(II), nazwa Stocka: wodoroarsenian(III) miedzi(II), CuHAsO3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy arseninów, sól kwasu arsenawego i miedzi na II stopniu utlenienia. Żółtozielony pigment otrzymany po raz pierwszy przez Carla Wilhelma Scheelego w 1778 roku. Stosowany był dawniej jako pigment, impregnat do drewna, insektycyd, fungicyd i rodentycyd (środek gryzoniobójczy), jednak został wyparty przez mniej toksyczne substancje i obecnie nie jest wykorzystywany.Zieleni Scheelego przypisuje się zazwyczaj wzór wodoroarseninu miedzi(II) – CuHAsO3. W rzeczywistości skład tego pigmentu jest zróżnicowany i może on zawierać także m.in. metaarsenin miedzi(II) (Cu(AsO2)2), arsenin miedzi(II) (Cu3(AsO3)2) i diarsenin miedzi(II) (2CuO·As2O3).

Davy's gray to ciemnoszary kolor, wykonany ze sproszkowanego łupka, tlenku żelaza i sadzy, nazwany na cześć Henry'ego Davy'ego. Pierwsze odnotowane użycie szarości Davy'ego jako nazwy koloru w języku angielskim miało miejsce około 1940 roku.

Zieleń Hookera to ciemnozielony kolor stworzony przez zmieszanie błękitu pruskiego i gambitu. Zieleń Hookera wzięła swoją nazwę od artysty botanika Williama Hookera (1779-1832), który po raz pierwszy stworzył ją specjalnie do ilustrowania liści.

Szary Payne'a to ciemnoniebiesko-szary kolor używany w malarstwie. Kolor ten został nazwany na cześć Williama Payne'a, który malował akwarele pod koniec XVIII wieku i który najprawdopodobniej opracował ten kolor, próbując stworzyć mieszalnik, który byłby mniej intensywny niż czarny. Szarość Payne'a została uznana za przestarzały termin na początku XIX wieku, ale nadal jest używana przez artystów. Pierwsze odnotowane użycie szarości Payne'a jako nazwy koloru w języku angielskim miało miejsce w 1835 roku.

Alice blue to blady odcień lazuru, który był preferowany przez Alice Roosevelt Longworth, amerykańską malarkę i córkę Theodore'a Roosevelta, co wywołało sensację w modzie w Stanach Zjednoczonych. Przebój „Alice Blue Gown”, zainspirowany charakterystyczną suknią Longworth, miał swoją premierę w broadwayowskim musicalu „Irene” Harry'ego Tierneya z 1919 roku. Kolor ten został określony przez Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych do stosowania w insygniach i wykończeniach na USS Theodore Roosevelt. „AliceBlue” jest również jednym z oryginalnych kolorów z listy X11 z 1987 roku.

Brąz Van Dyke (Vandyke), znany również jako ziemia Cassel lub ziemia kolońska, to głęboki, bogaty i ciepły brązowy kolor często używany w malarstwie i grafice. Wczesne publikacje na temat pigmentu odnoszą się do niego jako ziemi Cassel (lub Kassel) lub ziemi kolońskiej w odniesieniu do miasta, z którego pochodzi; jednak dziś jest on zwykle nazywany brązem Van Dyke od malarza Anthony'ego van Dycka. Kolor ten był pierwotnie wytwarzany z torfu lub gleby i był stosowany zarówno jako farby akwarelowe, jak i olejne. Obecnie pigment jest wytwarzany przez połączenie czerni podobnej do asfaltu z tlenkiem żelaza. Replikuje to kolor oryginalnej, bogatej w tlenek żelaza ziemi znalezionej w Cassel i Kolonii w Niemczech.

Zieleń Paolo Veronese to kolor nazwany Verde Verones w Guía de coloraciones (Przewodniku po kolorystyce) autorstwa Rosy Gallego i Juana Carlosa Sanza, słowniku kolorów opublikowanym w 2005 roku, który jest szeroko popularny w świecie latynoskim. Zieleń Paolo Veronese była kolorem opracowanym i używanym przez znanego XVI-wiecznego weneckiego artystę Paolo Veronese. Zieleń Paolo Veronese zaczęła być używana jako nazwa koloru w języku angielskim w XIX wieku (dokładny rok nie jest pewny). Inna nazwa tego koloru to przezroczysty tlenek chromu.