คำว่า glaucous (มาจากภาษาละติน glaucus จากภาษากรีกโบราณ γλαυκός (glaukós) 'สีน้ำเงินเขียว, สีน้ำเงินเทา') ใช้เพื่ออธิบายลักษณะพื้นผิวของพืชบางชนิดที่มีสีเทาซีดหรือสีเขียวอมฟ้า รวมถึงในชื่อของนก เช่น นางนวล glaucous (Larus hyperboreus), นางนวลปีก glaucous (Larus glaucescens), นกมาคอว์ glaucous (Anodorhynchus glaucus) และนกนางแอ่น glaucous (Thraupis glaucocolpa) คำว่า glaucous ยังใช้เป็นคำคุณศัพท์ทางพฤกษศาสตร์เพื่อหมายถึง "มีคราบขี้ผึ้งสีเทา น้ำเงิน หรือขาวปกคลุม หรือเป็นดอกไม้ที่ถูออกได้ง่าย" (เช่น ใบ glaucous) การใช้ glaucous เป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกที่บันทึกไว้มีขึ้นในปี ค.ศ. 1671