Celtycki niebieski to odcień niebieskiego, znany również jako glas celtig w języku walijskim lub gorm ceilteach zarówno w języku irlandzkim, jak i szkockim gaelickim. Juliusz Cezar donosił (w Commentarii de Bello Gallico), że Brytyjczycy barwili swoje ciała na niebiesko za pomocą vitrum, słowa, które oznacza przede wszystkim „szkło”, ale także krajową nazwę „woad” (Isatis tinctoria), oprócz galijskiego zapożyczenia glastum (od proto-celtyckiego *glastos „zielony”). Wydaje się, że zarówno szkło, jak i woad są „podobne do wody” (łac. vitrum pochodzi od proto-indoeuropejskiego *wed-ro- „podobny do wody”).
Loading...
