Nazwy kolorów

Piasek pustyni to bardzo jasny i bardzo słabo nasycony czerwonawo-żółty kolor, który szczególnie odpowiada zabarwieniu piasku. Można go również uznać za głęboki odcień beżu. Piasek pustyni był używany przez General Motors, wraz z „palisandrem”, jako kolor lakieru dla ich wczesnych Cadillaców. W 1998 roku piasek pustyni stał się kolorem kredek Crayola. Kolor ten pasuje do najjaśniejszego z trzech kolorów w 3-kolorowym mundurze kamuflażu pustynnego Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych, który w 1990 roku zaczął zastępować 6-kolorowy mundur Desert Battle Dress Uniform.

Fioletowy to określenie koloru pochodzące od kwiatu o tej samej nazwie. Istnieje wiele odmian koloru fioletowego. Tak zwany kolor sieciowy „fioletowy” w rzeczywistości nie jest tak naprawdę odcieniem fioletu, kolorem spektralnym, ale jest kolorem niespektralnym. Kolor fioletowy w sieci jest w rzeczywistości raczej bladym odcieniem magenty, ponieważ zawiera równe ilości czerwieni i niebieskiego (definicja magenty do wyświetlania na komputerze), a niektóre z zielonych kolorów podstawowych są zmieszane, w przeciwieństwie do większości innych wariantów fioletu, które są bliższe niebieskiemu. Ten sam kolor pojawia się jako „fioletowy” w nazwach kolorów X11.

Źródłem koloru orchid pink jest lista kolorów „Pantone Textile Paper eXtended (TPX)”, kolor #13-2010 TPX-Orchid Pink.

Pierwsze odnotowane użycie baby pink jako nazwy koloru w języku angielskim miało miejsce w 1928 roku. W kulturze zachodniej, baby pink jest używany do symbolizowania dziewczynek, podobnie jak baby blue jest często używany do symbolizowania chłopców.

Głęboki odcień „champagne” to kolor o nazwie champagne w Dictionary of Color Names (1955) w próbce koloru nr 73.

Stil de grain yellow lub sap green to pigment pochodzący z jagód gatunku kruszyny Rhamnus saxatilis, które są powszechnie nazywane jagodami awiniońskimi lub perskimi od dwóch historycznych obszarów dostaw; ostatnio Włochy były głównym źródłem. Kolor, którego głównym składnikiem chemicznym jest ramnetyna, był dawniej nazywany różowym (lub pinke); później, aby odróżnić go od jasnoczerwonego „różowego”, żółty „różowy” został zakwalifikowany jako holenderski różowy, brązowy różowy, angielski różowy, włoski różowy lub francuski różowy - pierwsze trzy zastosowano również do podobnych barwników kwercytronowych z amerykańskiego wschodniego czarnego dębu, Quercus velutina. Inne nazwy to perskie jezioro jagodowe, żółte jagody i jagody kruszyny.

Kolor brink pink został opracowany przez firmę Crayola w 1998 roku. Od 2005 roku nazywany jest różowym sherbertem.

Kolor ten można opisać jako lawendowy róż lub blady różowo-fioletowy, gdy fiolet jest definiowany jako odpowiednik czerwono-fioletowego, jak robią to artyści. Ten odcień lawendy jest kolorem oznaczonym jako lawendowy (kolor #74) na liście kolorów kredek Crayola. Ta wersja „lawendy” jest znacznie bardziej różowa niż inne wymienione odcienie lawendy.

Szokujący róż jest odważny i intensywny. Jego nazwa pochodzi od odcienia różu użytego w napisie na pudełku perfum o nazwie Shocking, zaprojektowanych przez Leonor Fini dla surrealistycznej projektantki mody Elsy Schiaparelli w 1937 roku. Przedstawiony tu kolor odpowiada kolorowi napisu na oryginalnym pudełku. To z kolei zostało zainspirowane Tête de Belier (Ram's Head), 17,27-karatowym różowym diamentem od Cartiera należącym do dziedziczki Daisy Fellowes, która była jedną z najlepszych klientek Schiaparelli.

Tickle Me Pink to jasny odcień różu, opracowany przez firmę Crayola w 1993 roku. Nazwa została stworzona przez Joslyn Davis, która wygrała konkurs Crayola.

Kolor melon jest odwzorowaniem koloru wnętrza miąższu kantalupa, najczęściej spożywanego melona. Pierwsze zarejestrowane użycie melona jako nazwy koloru w języku angielskim miało miejsce w 1892 roku. W 1958 roku melon został opracowany jako jeden z kolorów Crayola.

Lemon glacier to kolor fluorescencyjny, prezentowany tutaj w formie niefluorescencyjnej. Kolor lemon glacier został wprowadzony na rynek przez firmę Crayola w 2009 roku w ekstremalnie wykręcanych kredkach. Kolor ten jest bardzo lekko zielonkawy gołym okiem (ledwo wyczuwalny).

Rose to kolor w połowie drogi między czerwienią a magentą na kole kolorów HSV, znanym również jako koło kolorów RGB, na którym ma kąt barwy 330 stopni. Rose jest jednym z kolorów trzeciorzędowych na kole kolorów HSV (RGB). Kolorem dopełniającym róży jest wiosenna zieleń. Czasami róż jest cytowany zamiast tego jako bezpieczny w sieci kolor FF00CC, który jest bliższy magencie niż czerwieni, co odpowiada kątowi odcienia blisko 320 stopni, lub bezpieczny w sieci kolor FF0077, który jest bliższy czerwieni niż magencie, co odpowiada kątowi odcienia około 340 stopni.

Różowy to czerwonawo-fioletowy kolor. Pierwsze zarejestrowane użycie różowego różu jako nazwy koloru w języku angielskim miało miejsce w 1760 roku.

Jest to kolor kredek Crayola opracowany w 1972 roku i nazwany ultra pink. W 1990 roku nazwa została zmieniona na shocking pink.

Pomarańcz bezpieczeństwa (znany również jako pomarańczowy blask, żywy pomarańczowy, pomarańczowy OSHA, pomarańczowy myśliwski lub pomarańczowy Caltrans) to odcień używany do odróżniania obiektów od otoczenia, szczególnie w uzupełniającym kontraście z lazurowym kolorem nieba. (Lazur jest kolorem uzupełniającym pomarańczowy, a zatem istnieje wyraźny kontrast między tymi dwoma kolorami). Kolor o wysokiej widoczności jest powszechnie używany do polowań w sezonie strzeleckim, a także do polowań na ptaki wyżynne. Miejsca takie jak place budowy używają tego pomarańczowego koloru, aby zapewnić bezpieczeństwo innym.

Baker-Miller Pink, znany również jako P-618, Schauss pink lub Drunk-Tank Pink, to odcień różu, który został zaobserwowany w celu tymczasowego zmniejszenia wrogich, gwałtownych lub agresywnych zachowań. Pierwotnie został stworzony przez zmieszanie białej farby lateksowej do wnętrz z czerwoną półpołyskową farbą zewnętrzną w stosunku objętościowym 1:8. Alexander Schauss przeprowadził szeroko zakrojone badania nad wpływem tego koloru na emocje w Naval Correctional Facility w Seattle i nazwał go na cześć dyrektorów instytutu, Bakera i Millera.

Barwa różowa – barwa pośrednia między białą a czerwoną. W układzie RGB wymaga prawie zawsze przewagi składowej niebieskiej nad zieloną. Często nawet magentę zalicza się do odcieni różowego.

Bisque to jasny, ciepły odcień pomarańczowego z lekkim różowym odcieniem, przypominający wypieki. Został dodany do systemu kolorów X11 w 1999 roku.

Blanched Almond to miękki, kremowy odcień złamanej bieli z nutą migdałów, często używany do tworzenia ciepłej, zachęcającej atmosfery. Został dodany do systemu kolorów X11 w 1999 roku.

Lusty gallant to kolor, który powstał w XVI-wiecznej elżbietańskiej Anglii. Nazwany na cześć popularnego tańca Tudorów (który z kolei pochodził z ballady), jest odcieniem jasnego różu. Związek między kolorem a tańcem nie jest znany. Mówi się jednak, że nazwa Lusty gallant pochodzi od praktyki krawcowych próbujących przyciągnąć uwagę konsumentów ekscentrycznymi nazwami kolorów. Okazało się to skuteczne i Lusty gallant stał się popularnym wyborem dla sukienek. Najstarszą zachowaną wzmianką o tym kolorze jest książka Williama Harrisona z 1577 roku The Description of England, w której opisuje go jako odcień „wymyślony, by zadowolić fantastyczne głowy”.

Źródłem tego koloru jest lista kolorów „Pantone Textile Paper eXtended (TPX)”, kolor 14-0760 TPX-Cyber Yellow.

Dark Olive Green to stonowana zieleń z nutą brązu, przywodząca na myśl kolor oliwkowych liści i ciemnych lasów. Został dodany do systemu kolorów X11 w 1999 roku.

Brzoskwiniowy to kolor, którego nazwa pochodzi od bladego koloru wewnętrznego miąższu owocu brzoskwini. Nazwę tę można również zastąpić słowem „brzoskwiniowy”. Podobnie jak kolor morelowy, kolor brzoskwiniowy jest jaśniejszy niż większość rzeczywistych owoców brzoskwini i wydaje się, że został opracowany (podobnie jak kolor morelowy) głównie w celu stworzenia pastelowej palety kolorów do projektowania wnętrz.

Moccasin to ciepły, jasnobrązowy kolor, który przypomina kolor tradycyjnych mokasynów. Został dodany do systemu kolorów X11 w 1999 roku.

Lemon chiffon to kolor X11 i kolor internetowy lemonchiffon. Został sformułowany w 1987 roku, kiedy to po raz pierwszy został wprowadzony jako nazwany kolor w X Window System. Po wynalezieniu World Wide Web w 1991 roku, kolory te stały się znane jako kolory internetowe X11.

Cream to kolor śmietany produkowanej przez bydło wypasane na naturalnych pastwiskach z roślinami bogatymi w żółte pigmenty karotenoidowe, z których niektóre są zawarte w śmietanie, aby nadać żółty odcień bieli. Pierwsze odnotowane użycie kremu jako nazwy koloru w języku angielskim miało miejsce w 1590 roku.

Bursztynowy jest jednym z kilku technicznie zdefiniowanych kolorów używanych w samochodowych lampach sygnalizacyjnych. W Ameryce Północnej standard SAE J578 reguluje kolorymetrię świateł samochodowych, podczas gdy poza Ameryką Północną obowiązują umiędzynarodowione europejskie przepisy ECE. Oba standardy określają zakres pomarańczowo-żółtych odcieni w przestrzeni kolorów CIE jako „bursztynowy”. W przeszłości definicja bursztynu ECE była bardziej restrykcyjna niż definicja SAE, ale obecna definicja ECE jest identyczna z bardziej liberalną normą SAE. SAE formalnie używa terminu „żółty bursztynowy”, choć kolor ten jest najczęściej określany jako „żółty”. To nie to samo, co żółty selektywny, kolor stosowany w niektórych światłach przeciwmgielnych i reflektorach.

True Red to kolor, który został wybrany „Kolorem roku 2002 Pantone” przez Pantone Color Institute.

Tigerlily to kolor, który został wybrany „Kolorem roku 2004 Pantone” przez Pantone Color Institute.

Blue Iris to kolor, który został wybrany „Kolorem roku 2008 Pantone” przez Pantone Color Institute.

Mimosa to kolor, który został wybrany „Kolorem roku 2009 Pantone” przez Pantone Color Institute.

Honeysuckle to kolor, który został wybrany „Kolorem roku 2011 Pantone” przez Pantone Color Institute.

Tangerine Tango to kolor, który został wybrany „Kolorem roku 2012 Pantone” przez Pantone Color Institute.

Emerald to kolor, który został wybrany „Kolorem roku 2013 Pantone” przez Pantone Color Institute.

Marsala to kolor, który został wybrany „Kolorem roku 2015 Pantone” przez Pantone Color Institute.

Rose Quartz to kolor, który został wybrany „Kolorem roku 2016 Pantone” przez Pantone Color Institute.

Classic Blue to kolor, który został wybrany „Kolorem roku 2020 Pantone” przez Pantone Color Institute.

Szafran ma odcień żółty lub pomarańczowy, kolor końcówki nitki krokusa szafranowego, z którego pochodzi przyprawa szafran. Odcień szafranu przyprawowego jest głównie spowodowany karotenoidem chemicznym krocyną. Szafran indyjski (Kesara/Kesariya), reprezentujący odwagę i poświęcenie, został wybrany na jeden z trzech pasów flagi narodowej Indii, wraz z bielą (pokój i prawda) i tym, co obecnie nazywa się zielenią Indii (wiara i rycerskość).

Hiszpański szmaragd to kolor nazywany „Esmeralda” w Guía de coloraciones (Przewodnik po kolorystyce) autorstwa Rosy Gallego i Juana Carlosa Sanza, słowniku kolorów opublikowanym w 2005 roku, który jest szeroko popularny w świecie latynoskim.

Prezentowany tutaj kolor to „Illuminating Emerald” w kredkach Crayola Metallic FX Crayons z 2001 roku, zestawie 16 metalicznych kredek, których nazwy zostały wybrane w konkursie otwartym dla mieszkańców USA i Kanady.

Wyświetlany w pudełku kolor to kolor o nazwie „leśna zieleń” w kredkach Crayola. Leśna zieleń jest nazwą kredek Crayola od 1958 roku, kiedy to zmieniono jej nazwę z ciemnozielonej.

Kolor znany jako „stalowy niebieski” jest częścią kolekcji Metallic FX firmy Crayola od 2001 roku.

Quinacridone magenta to kolor wykonany z pigmentu chinakrydonu. Jest sprzedawany w tubkach w sklepach z artykułami artystycznymi. Mieszając z nim różne ilości bieli, artyści mogą tworzyć szeroką gamę jasnych, jaskrawych, żywych, bogatych lub głębokich odcieni magenty.

Zielonkawo-żółty jest głównym kolorem indyjskiego banknotu o nominale 20 rupii.

Ultramaryna to ciemnoniebieski pigment, który pierwotnie był wytwarzany przez mielenie lapis lazuli na proszek. Nazwa pochodzi od łacińskiego ultramarinus, dosłownie „za morzem”, ponieważ pigment został przywieziony do Europy z kopalni w Afganistanie przez włoskich kupców w XIV i XV wieku. Ultramaryna była najlepszym i najdroższym błękitem używanym przez renesansowych malarzy. Była często używana do malowania szat Maryi Dziewicy i symbolizowała świętość i pokorę. Pozostała niezwykle drogim pigmentem do czasu wynalezienia syntetycznej ultramaryny w 1826 roku.

Portland Orange to kolor światła emitowanego przez fazę „nie przechodź” sygnalizacji przejścia dla pieszych w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Kolor ten został wybrany, aby uniknąć pomyłki ze zwykłymi światłami drogowymi w warunkach słabej widoczności. Jego chromatyczność jest określona przez Instytut Inżynierów Transportu w normach technicznych tego organu, wraz z księżycową bielą dla świateł dla pieszych. Jego zastosowanie jest określone w amerykańskim federalnym Podręczniku Jednolitych Urządzeń Kontroli Ruchu Drogowego (Manual on Uniform Traffic Control Devices). Różne normy jurysdykcyjne wymagają również pomarańczowego koloru Portland Orange dla znaków drogowych. Kolor ten można uzyskać za pomocą niektórych diod LED, a ITE określa dokładność długości fali do 3 nanometrów. W praktyce najbardziej jaskrawy kolor gazowych rurek jest podobny do Portland Orange.

Lavender to jasny odcień fioletu lub purpury. Odnosi się w szczególności do koloru kwiatu o tej samej nazwie. Kolor strony internetowej o nazwie lawenda odpowiada kolorowi najjaśniejszej części kwiatu. Inna nazwa tego koloru to lawendowa mgiełka

Żółcień arylowa, znana również jako żółcień Hansa i żółcień monoazowa, to rodzina związków organicznych stosowanych jako pigmenty. Są one stosowane głównie jako barwniki przemysłowe, w tym tworzywa sztuczne, farby budowlane i atramenty. Są one również stosowane w artystycznych farbach olejnych, akrylach i akwarelach. Pigmenty te są zwykle półprzezroczyste i mają barwę od pomarańczowo-żółtej do żółto-zielonej. Pokrewnymi pigmentami organicznymi są pigmenty diarylidowe. Ogólnie rzecz biorąc, pigmenty te częściowo wyparły z rynku toksyczną żółcień kadmową. Wiadomo, że malarze tacy jak Alexander Calder i Jackson Pollock stosowali żółcień arylową w swoich dziełach sztuki.

Łososiowy to gama kolorów od różowawo-pomarańczowego do jasnoróżowego, nazwana na cześć koloru mięsa łososia. Pierwsze odnotowane użycie łososia jako nazwy koloru w języku angielskim miało miejsce w 1776 roku. Rzeczywisty kolor mięsa łososia waha się od prawie białego do jasnopomarańczowego, w zależności od poziomu karotenoidu astaksantyny ze względu na to, jak bogata jest dieta kryla i krewetek, którymi żywią się ryby; łososie hodowane na farmach rybnych otrzymują niesyntetyczne lub sztuczne barwniki w pożywieniu.