71 ชื่อสี สำหรับ "สีที่ตั้งชื่อตามประเทศ"

สีน้ำเงินอาร์เจนตินาเป็นสีฟ้าอ่อนที่เห็นบนธงชาติอาร์เจนตินา

bistre ของฝรั่งเศสเป็นโทนสีของ bistre ที่เรียกว่า bistre ในรายการสีบนเว็บไซต์ Pourpre.com ซึ่งเป็นรายการสีที่นิยมกันอย่างแพร่หลายในฝรั่งเศส

สีน้ำเงินซาวอยหรือสีน้ำเงินซาวอยเป็นสีน้ำเงินเข้มที่อยู่ระหว่างสีน้ำเงินนกยูงและสีน้ำเงินเพอริวิงเคิล ซึ่งอ่อนกว่าสีน้ำเงินนกยูง สีนี้ได้รับชื่อมาจากการเป็นสีของราชวงศ์ซาวอย ซึ่งเป็นราชวงศ์ที่ปกครองในมณฑลซาวอยตั้งแต่ปี ค.ศ. 1003 ถึง 1416 ดัชชีแห่งซาวอยตั้งแต่ปี ค.ศ. 1416 ถึง 1714 ราชอาณาจักรพีดมอนต์-ซาร์ดิเนียตั้งแต่ปี ค.ศ. 1720 ถึง 1861 และราชอาณาจักรอิตาลีตั้งแต่ปี ค.ศ. 1861 ถึง 1946 สีนี้ได้กลายเป็นสีประจำชาติเมื่อมีการรวมอิตาลีเป็นหนึ่ง (ค.ศ. 1859–70) และยังคงใช้มาจนถึงปัจจุบันแม้หลังจากการกำเนิดของสาธารณรัฐอิตาลี (ค.ศ. 1946) โดยใช้ชื่อว่า "สีน้ำเงินอิตาลี" อันที่จริงแล้ว มีการแทรกเส้นแบ่งสีน้ำเงินของอิตาลีไว้ที่ขอบธงประจำประธานาธิบดีอิตาลี และการใช้ผ้าพันคอสีน้ำเงินสำหรับเจ้าหน้าที่กองทัพอิตาลี สำหรับประธานาธิบดีของจังหวัดต่างๆ ของอิตาลีในพิธีการอย่างเป็นทางการ และสำหรับเสื้อสีน้ำเงินสำหรับทีมกีฬาชาติของอิตาลี ยังคงใช้มาจนถึงยุคสาธารณรัฐด้วย

สีน้ำเงินมายา (สเปน: azul maya) เป็นเม็ดสีฟ้าสดใสที่มีเอกลักษณ์เฉพาะ ผลิตขึ้นโดยวัฒนธรรมในสมัยก่อนโคลัมบัสในเมโสอเมริกา เช่น ชาวมายันและแอซเท็ก

มรกตของสเปนเป็นสีที่เรียกว่า 'Esmeralda' ใน Guía de coloraciones (คู่มือสี) โดย Rosa Gallego และ Juan Carlos Sanz ซึ่งเป็นพจนานุกรมสีที่ตีพิมพ์ในปี 2005 และเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางในกลุ่มฮิสแปนิก

สีขาวดัตช์เป็นหนึ่งในสีในรายชื่อสี Resene ซึ่งเป็นรายชื่อสีที่เป็นที่นิยมในออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ สีขาวดัตช์ได้รับการคิดค้นขึ้นในปี พ.ศ. 2543

สีแดงเปอร์เซียเป็นดินหรือเม็ดสีที่มีสีส้มแดงเข้มจากอ่าวเปอร์เซีย ประกอบด้วยซิลิเกตของเหล็กและอะลูมินาผสมกับแมกนีเซีย เรียกอีกอย่างว่าสีแดงเทียม การใช้สีแดงเปอร์เซียเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีบันทึกไว้ในปี พ.ศ. 2438 สีอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับเปอร์เซีย ได้แก่ สีชมพูเปอร์เซีย กุหลาบเปอร์เซีย สีส้มเปอร์เซีย สีน้ำเงินเปอร์เซีย และสีเขียวเปอร์เซีย

สีเทาฝรั่งเศสเป็นสีในสเปกตรัมสี โดยทั่วไปแล้วสีเทาฝรั่งเศสจะมีโทนสีเหลืองอุ่นกว่าสีเทาธรรมดาเล็กน้อย

สีเขียวปากีสถานเป็นเฉดสีเขียวเข้ม ใช้ในการพัฒนาเว็บและการออกแบบกราฟิก นอกจากนี้ยังเป็นสีพื้นหลังของธงชาติปากีสถานอีกด้วย โดยเกือบจะเหมือนกับสีเขียวเข้มของ HTML/X11 ในค่า sRGB และ HSV

สีน้ำเงินปรัสเซียน (เรียกอีกอย่างว่าสีน้ำเงินเบอร์ลิน สีน้ำเงินบรันเดนเบิร์ก สีน้ำเงินปารีเซียน และสีน้ำเงินปารีส) เป็นเม็ดสีน้ำเงินเข้มที่ผลิตขึ้นโดยการออกซิเดชันของเกลือเฟอร์โรไซยาไนด์ที่มีธาตุเหล็ก สีน้ำเงินของเทิร์นบูลมีองค์ประกอบทางเคมีเหมือนกันทุกประการ แต่ทำมาจากรีเอเจนต์ที่แตกต่างกัน และสีที่ต่างกันเล็กน้อยนั้นเกิดจากสิ่งเจือปนและขนาดอนุภาคที่แตกต่างกัน สีน้ำเงินปรัสเซียนถูกสร้างขึ้นในช่วงต้นศตวรรษที่ 18 และเป็นเม็ดสีสังเคราะห์สมัยใหม่ชนิดแรก โดยเตรียมขึ้นเป็นสารกระจายตัวแบบคอลลอยด์ที่ละเอียดมาก เนื่องจากสารประกอบนี้ไม่ละลายน้ำ มีไอออนอื่นๆ ในปริมาณที่แตกต่างกัน และลักษณะที่ปรากฏนั้นขึ้นอยู่กับขนาดของอนุภาคคอลลอยด์อย่างละเอียดอ่อน เม็ดสีนี้ใช้ในสี และกลายเป็นสีที่โดดเด่นในการพิมพ์แกะไม้แบบ aizuri-e ของญี่ปุ่นในศตวรรษที่ 19 และเป็น "สีน้ำเงิน" แบบดั้งเดิมในพิมพ์เขียวทางเทคนิค

โทนสีน้ำเงินเปอร์เซียระดับกลางที่แสดงเป็นสีที่เรียกว่าสีน้ำเงินเปอร์เซียในตัวอย่างสี #178 ของรายการสี ISCC-NBS

สีชมพูคองโกเป็นสีชมพูโทนเหลืองอ่อนๆ มีการใช้สีชมพูคองโกเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษเป็นครั้งแรกในปี 1912 "สีชมพูคองโก" เป็นสีชมพูโทนส้ม พิกัดสีปกติของสีชมพูคองโกจะเหมือนกับสีชมพูคอรัล ซึ่งมีการบันทึกเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกในปี 1892

สีชมพูฝรั่งเศสเป็นโทนสีชมพูที่เรียกกันว่า "กุหลาบ" ในภาษาฝรั่งเศส ตามรายชื่อสีที่ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางในเว็บไซต์ Pourpre.com ในฝรั่งเศส

สีชมพูชิลีเป็นเฉดสีของ Lapageria rosea หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าดอกระฆังชิลี ซึ่งมีลักษณะคล้ายสีแดงส้มอ่อนและเฉดสีชาดซีด

สีแดงของสเปน หรือที่รู้จักกันในชื่อสีแดงคบเพลิง เป็นสีที่เรียกว่า rojo (คำภาษาสเปนแปลว่า "สีแดง") ใน Guía de coloraciones (คู่มือการใช้สี) โดย Rosa Gallego และ Juan Carlos Sanz ซึ่งเป็นพจนานุกรมสีที่ตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 2548 และเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางในกลุ่มภาษาฮิสปาโนโฟน

ส้มเปอร์เซียเป็นสีที่ใช้ในเครื่องปั้นดินเผาและพรมเปอร์เซียในอิหร่าน การใช้ส้มเปอร์เซียเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีการบันทึกไว้ในปี 1892 พุดดิ้งส้ม (นมที่เติมลงในส้มบดที่ผสมในเครื่องปั่นกับแป้งแล้วต้มอย่างช้าๆ บนเตา) มีสีส้มเปอร์เซียโดยถือว่าไม่มีการเติมสีผสมอาหาร รถแทรกเตอร์ Allis-Chalmers มีสีส้มเปอร์เซียมาตั้งแต่ปี 1928 ดังนั้น แม้ว่าจะเปื้อนดินก็ยังแยกแยะจากลักษณะภูมิประเทศได้

คำว่า bistre ในภาษาสเปนเป็นสีที่เรียกว่า bistre (คำภาษาสเปนสำหรับ "bistre" เป็นคำเดียวกับคำในภาษาอังกฤษ) ใน Guía de coloraciones (คู่มือการใช้สี) โดย Rosa Gallego และ Juan Carlos Sanz ซึ่งเป็นพจนานุกรมสีที่ตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 2548 และเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางในกลุ่มภาษาฮิสปาโนโฟน

สีน้ำเงินเปอร์เซียได้ชื่อมาจากสีน้ำเงินของเครื่องปั้นดินเผาเปอร์เซียบางชนิดและสีของกระเบื้องที่ใช้ในมัสยิดและพระราชวังในอิหร่านและในสถานที่อื่นๆ ในตะวันออกกลาง สีน้ำเงินเปอร์เซียเป็นตัวแทนของสีของแร่ลาพิส ลาซูลี ซึ่งมาจากเปอร์เซียและอัฟกานิสถาน สีน้ำเงินอมฟ้ายังได้รับการตั้งชื่อตามแร่ลาพิส ลาซูลี การใช้สีน้ำเงินเปอร์เซียเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกที่บันทึกไว้คือในปี ค.ศ. 1669 สีน้ำเงินเปอร์เซียมี 3 เฉดสีหลัก ได้แก่ 1. สีน้ำเงินเปอร์เซียโดยเฉพาะ: สีน้ำเงินปานกลางสดใส 2. สีน้ำเงินเปอร์เซียปานกลาง (สีน้ำเงินอมเทาปานกลางที่มีสีออกน้ำเงินอมเขียวเล็กน้อย) 3. และสีน้ำเงินเข้มชนิดหนึ่งที่เรียกว่าอินดิโกเปอร์เซีย สีน้ำเงินเปอร์เซียเข้ม หรือสีกรมท่า ซึ่งใกล้เคียงกับสีอินดิโกมากกว่า

สีเขียวอินเดีย ซึ่งเป็นสีของแถบล่างของธงชาติอินเดีย สื่อถึงความอุดมสมบูรณ์และความเจริญรุ่งเรือง

สีชมพูจีนเป็นสีชมพูอมม่วงเข้ม โดยชื่อสีนี้เริ่มใช้ครั้งแรกในปีพ.ศ. 2491 โดยได้มาจากระบบสี Plochere ซึ่งเป็นระบบสีที่นักออกแบบตกแต่งภายในใช้กันอย่างแพร่หลายมาตั้งแต่มีการคิดค้นสูตรในปีพ.ศ. 2491

สีเขียวฮังการีเป็นสีเขียวเข้มที่เห็นบนธงชาติฮังการี

ครามเปอร์เซียเป็นสีที่เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า กรมทหาร ซึ่งเป็นชื่อที่ไม่ค่อยมีใครใช้ในปัจจุบัน เรียกว่า กรมทหาร เนื่องจากในศตวรรษที่ 19 มักถูกใช้โดยหลายประเทศสำหรับเครื่องแบบทหารเรือ ครามเปอร์เซียตั้งชื่อตามความเกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์จากเปอร์เซีย: ผ้าเปอร์เซียที่ย้อมด้วยคราม การใช้คำว่า กรมทหาร (ชื่อเดิมของสีที่ปัจจุบันเรียกว่า ครามเปอร์เซีย) เป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีการบันทึกไว้ในปี 1912

การใช้กุหลาบเปอร์เซียเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกที่บันทึกไว้คือในปี 1921 สีนี้ตรงกับสีของตัวอย่างสีกุหลาบเปอร์เซียใน "A Dictionary of Color" ซึ่งเป็นสีที่มีความอิ่มตัวสูงใกล้กับพื้นผิวด้านนอกของทรงกลมสี ใต้เส้นศูนย์สูตรของทรงกลมสี ประมาณกึ่งกลางระหว่างสีชมพูและสีแดงอมม่วง สีกุหลาบเปอร์เซียอาจอธิบายได้ว่าเป็นสีที่อยู่ใกล้กับขอบม่วงของแผนภาพสีของ CIE ประมาณกึ่งกลางระหว่างสีชมพูและสีแดงอมม่วง

สีเขียวเปอร์เซียเป็นสีที่ใช้ในเครื่องปั้นดินเผาเปอร์เซียและพรมเปอร์เซียในอิหร่าน การใช้สีเขียวเปอร์เซียเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีบันทึกในปี พ.ศ. 2435

สีของดอกกุหลาบฝรั่งเศสเรียกอีกอย่างว่า France rose การใช้ชื่อสีดอกกุหลาบฝรั่งเศสเป็นชื่อภาษาอังกฤษครั้งแรกมีการบันทึกไว้ในปี 1926 สีที่แสดงที่นี่ตรงกับตัวอย่างสีที่แสดงเป็น "France rose" ในหนังสือปี 1930 ของ Maerz และ Paul A Dictionary of Color

ดอกกุหลาบจีนเป็นสีกุหลาบที่มีโทนเข้ม การใช้ชื่อดอกกุหลาบจีนเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีการบันทึกไว้ในปี 1925

สีแดงเลือดนกของญี่ปุ่นที่แสดงในกล่องสีเรียกว่า เอ็นจิ-อิโระ (臙脂色) ในภาษาญี่ปุ่น แปลว่า "สีแดงอมน้ำตาล" คำว่า เอ็นจิ (臙脂) หมายถึงสีแดง ซึ่งเป็นเครื่องสำอางที่ในอดีตทำมาจาก สีย้อมที่ผลิตโดยแมลงโคชินีล ซึ่งเรียกว่า เอ็นจิมูชิ (臙脂虫) ชื่อเอ็นจิมาจากเมืองหยาน รัฐโบราณของจีนในสมัยราชวงศ์โจว เนื่องจากเชื่อกันว่าการใช้สีแดงในจีนมีต้นกำเนิดที่นั่น และต่อมาได้มีการนำมาใช้ ได้รับการนำมาใช้ในประเทศญี่ปุ่น

ลูกพลัมเปอร์เซียซึ่งพบในรายการสีของเว็บไซต์ Xona.com มักเรียกกันว่าลูกพรุน ซึ่งหมายถึงสีเฉลี่ยของลูกพรุน แม้ว่าคำว่า "prune" ในภาษาฝรั่งเศสจะหมายถึง "ลูกพลัม" แต่ในภาษาอังกฤษ คำนี้หมายถึงลูกพลัมแห้งโดยเฉพาะ สีนี้สะท้อนถึงสีของลูกพลัมแห้งที่ปรุงสุกแล้ว (ลูกพรุน) การใช้คำว่า "prune" เป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีการบันทึกไว้ว่าใช้ในปี พ.ศ. 2332

สีแดงเข้มของอินเดียเป็นสีที่เดิมเรียกว่าสีแดงอินเดียตั้งแต่เริ่มคิดค้นสูตรในปี 1903 จนถึงปี 1999 แต่ปัจจุบันเรียกว่าสีเกาลัดในดินสอสี Crayola สีนี้ยังผลิตในรุ่นพิเศษจำนวนจำกัดซึ่งเรียกว่าน้ำเชื่อมเมเปิ้ลเวอร์มอนต์ ตามคำขอของนักการศึกษาที่กังวลว่าเด็กๆ เข้าใจผิดว่าชื่อนี้หมายถึงสีผิวของชนพื้นเมืองอเมริกัน Crayola จึงเปลี่ยนชื่อสีดินสอสีของตนเป็นสีแดงอินเดียแดงเป็นสีเกาลัดในปี 1999

ไวโอเล็ตฝรั่งเศสเป็นโทนสีม่วงที่เรียกว่าไวโอเล็ตในรายการสีของ Pourpre.com ซึ่งเป็นรายการสีที่ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางในฝรั่งเศส

การใช้ไวโอเล็ตรัสเซียเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีบันทึกในปี พ.ศ. 2469

สีฟ้าเทอร์ควอยซ์สดใสคือเฉดสีน้ำเงินอมเขียวที่สดใสและมีชีวิตชีวา

สีเขียวของสเปนเป็นสีที่เรียกว่า "verde" (คำภาษาสเปนแปลว่า "สีเขียว") ใน Guía de coloraciones (คู่มือการใช้สี) โดย Rosa Gallego และ Juan Carlos Sanz ซึ่งเป็นพจนานุกรมสีที่ตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 2548 และเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางในกลุ่มภาษาฮิสปาโนโฟน

สีน้ำเงินฝรั่งเศสเป็นสีฟ้าเข้มที่มักใช้ในเสื้อเชิ้ตผู้ชายคุณภาพดี ตามพจนานุกรม Oxford English Dictionary การใช้สีน้ำเงินฝรั่งเศสครั้งแรกในภาษาอังกฤษคือในหนังสือพิมพ์ The Times เมื่อปี 1802

สีน้ำเงิน Savoy เวอร์ชันเข้มถูกนำมาใช้ในฉลากของภูมิภาค Piedmont

สีน้ำเงินของสเปนเป็นสีที่เรียกว่า Azul (คำภาษาสเปนแปลว่า "สีน้ำเงิน") ใน Guía de coloraciones (คู่มือการใช้สี) โดย Rosa Gallego และ Juan Carlos Sanz ซึ่งเป็นพจนานุกรมสีที่ตีพิมพ์ในปี 2548 และเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางในกลุ่มภาษาฮิสปาโนโฟน

การใช้สีเบจฝรั่งเศสเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีการบันทึกไว้ในปีพ.ศ. 2470 พิกัดสีปกติของสีเบจฝรั่งเศสจะเหมือนกับสีกาแฟโอเลและสีแทนทัสคานี ซึ่งมีการบันทึกเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกในปีพ.ศ. 2382 และพ.ศ. 2469 ตามลำดับ

สีแดงนี้เป็นสีโทนหนึ่งของอินเดียแดง ซึ่งทำขึ้นเหมือนกับสีแดงของอินเดีย โดยใช้เม็ดสีที่ทำจากออกไซด์ของเหล็ก การใช้สีแดงของอังกฤษเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีบันทึกไว้ในช่วงปี ค.ศ. 1700 (ไม่ทราบปีที่แน่นอน) ในสารานุกรมของ Denis Diderot ในปี ค.ศ. 1765 ชื่ออื่นๆ ของสีแดงของอินเดียได้แก่ "ซึ่งเรียกอีกอย่างว่าสีแดงของอังกฤษ แม้จะไม่ถูกต้องนักก็ตาม"

การเปลี่ยนแปลงสีเข้มนั้นสามารถอธิบายได้ดีที่สุดว่าเป็นสีของท้องฟ้ายามค่ำคืนในยุคไบแซนไทน์ ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับสีน้ำเงินเทาเข้ม สีน้ำเงินปรัสเซีย และสีน้ำเงินกรมท่า โดยเห็นได้ชัดเจนจากจิตรกรรมฝาผนังและภาพโมเสก

สีแดงเวนิสเป็นเม็ดสีสีอ่อนและอบอุ่น (ค่อนข้างไม่อิ่มตัว) ซึ่งมีเฉดสีแดงเข้มกว่า มาจากเฟอร์ริกออกไซด์ (Fe2O3) เกือบบริสุทธิ์ของประเภทเฮมาไทต์ ในปัจจุบัน มักผลิตด้วยออกไซด์เหล็กสีแดงสังเคราะห์ ในอดีต สีแดงเวนิสเป็นสีแดงดินที่มักใช้ในภาพวาดยุคเรอเนสซองส์ของอิตาลี สีแดงเวนิสยังถูกเรียกว่าซิโนเปีย เนื่องจากเม็ดสีคุณภาพดีที่สุดมาจากท่าเรือซิโนปทางตอนเหนือของตุรกี สีแดงเวนิสเป็นส่วนผสมหลักของเม็ดสีที่เรียกว่าซินาเบรเซ ซึ่งเซ็นนิโน เซนนินี จิตรกรและนักเขียนชาวอิตาลีในศตวรรษที่ 15 ได้อธิบายไว้ในหนังสือคู่มือการวาดภาพ Il libro dell'arte การใช้สีแดงเวนิสเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีการบันทึกไว้ในปี ค.ศ. 1753

สีน้ำเงินไบแซนไทน์เป็นสีที่มีตั้งแต่สีฟ้าอ่อนของท้องฟ้าหรือสีน้ำเงินลาซูลีไปจนถึงสีฟ้าเข้มของอียิปต์ สีนี้พบได้ในจิตรกรรมฝาผนังไบแซนไทน์ของฮาเกียโซเฟีย เนเรซี (สีน้ำเงินเนเรเซียน) ในมาซิโดเนีย

สีเหลืองอินเดียเป็นเม็ดสีเชิงซ้อนที่ประกอบด้วยเกลือกรดยูแซนทิกเป็นหลัก (แมกนีเซียมยูแซนเทตและแคลเซียมยูแซนเทต) ยูแซนโทน และยูแซนโทนซัลโฟเนต นอกจากนี้ยังรู้จักกันในชื่อพูรี เยลโลว์สโนว์ชู เกาโกลี โกกิลี ฮาร์ดวารี เปโอรี มองกีร์ ปูรี เปโอลี เปโอรี เพอรี รุง ปิอูรี ปิอูรี พูรี พูรี อาราบิกา พูรี จาอูน อินเดียน (ฝรั่งเศสและดัตช์) อินดิสช์เกลบ์ (เยอรมัน) ยินดู ฮวง (จีน) จิอัลโล อินเดียโน (อิตาลี) อามาริลโล อินดิโอ (สเปน) รูปแบบผลึกที่ละลายในน้ำหรือผสมกับน้ำมันเพื่อสร้างสีเหลืองใสที่ใช้ในจิตรกรรมฝาผนังอินเดีย ภาพวาดสีน้ำมัน และสีน้ำ หลังจากทาแล้ว สีเหลืองอินเดียจะให้สีเหลืองส้มใส เข้ม และเรืองแสง ซึ่งเนื่องจากฟลูออเรสเซนต์ จึงดูสดใสเป็นพิเศษเมื่อโดนแสงแดด มีการกล่าวกันว่ากลิ่นนี้มีกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ มีการใช้กันมากที่สุดในอินเดียในยุคราชวงศ์โมกุลและในยุโรปในศตวรรษที่ 19 ก่อนที่จะไม่มีจำหน่ายในเชิงพาณิชย์ในราวปี 1921

สีชมพูเปอร์เซียเป็นสีชมพูอมม่วงสดใส การใช้สีชมพูเปอร์เซียเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีการบันทึกไว้เมื่อปีพ.ศ. 2466

สีเบจอ่อนของฝรั่งเศสคือสีที่เรียกว่าสีเบจบนเว็บไซต์ pourpre.com ซึ่งเป็นรายการสีที่ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางในฝรั่งเศส

สีเทาสเปนเป็นสีที่เรียกว่า gris (สีเทาในภาษาสเปน) ใน Guía de coloraciones (คู่มือการใช้สี) โดย Rosa Gallego และ Juan Carlos Sanz ซึ่งเป็นพจนานุกรมสีที่ตีพิมพ์ในปี 2548 และเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางในกลุ่มภาษาฮิสปาโนโฟน

การใช้สีเขียวรัสเซียเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีการบันทึกไว้ในช่วงปี ค.ศ. 1830 (ไม่ทราบปีที่แน่นอน) คำนี้ดูเหมือนจะหมายถึงสีเขียวเฉดกลางที่ทหารส่วนใหญ่ของกองทัพจักรวรรดิรัสเซียใช้ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1700 ถึงปี ค.ศ. 1914

ไวโอเล็ตสเปนเป็นสีที่เรียกว่า Violeta (คำภาษาสเปนแปลว่า "ไวโอเล็ต") ใน Guía de coloraciones (คู่มือการใช้สี) โดย Rosa Gallego และ Juan Carlos Sanz ซึ่งเป็นพจนานุกรมสีที่ตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 2548 และเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางในกลุ่มภาษาฮิสปาโนโฟน

สีฟ้าซาวอยซึ่งเป็นสีอมเขียวอ่อนได้รับการนำมาใช้โดยทีมฟุตบอลชาติอิตาลีในการแข่งขันคอนเฟเดอเรชั่นส์คัพในปี 2009

สีนี้ได้รับการคิดค้นขึ้นเพื่อใช้ในการออกแบบภายใน โดยต้องการสีม่วงเข้มปานกลาง การใช้ไลแลคฝรั่งเศสเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีการบันทึกไว้ในปี พ.ศ. 2357 พิกัดสีปกติของไลแลคฝรั่งเศสจะเหมือนกับสีโอปอลและพาวเวอร์ โดยมีการบันทึกครั้งแรกว่าเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษในปี พ.ศ. 2493

สีมะนาวฝรั่งเศสเป็นเฉดสีมะนาวที่เรียกว่า "Lime" ในรายการสีของ Pourpre.com ซึ่งเป็นรายการสีที่นิยมกันอย่างแพร่หลายในฝรั่งเศส