71 ชื่อสี สำหรับ "สีที่ตั้งชื่อตามประเทศ"

สีน้ำเงินเซลติกเป็นเฉดสีน้ำเงิน ซึ่งเรียกอีกอย่างว่า glas celtig ในภาษาเวลส์ หรือ gorm ceilteach ในภาษาไอริชและภาษาเกลิกของสกอตแลนด์ จูเลียส ซีซาร์รายงาน (ใน Commentarii de Bello Gallico) ว่าชาวบริตตานีเคยใช้ vitrum ทาสีร่างกายของตนเป็นสีน้ำเงิน ซึ่งเป็นคำที่แปลว่า "แก้ว" เป็นหลัก แต่ยังเป็นชื่อสามัญของ "วัว" (Isatis tinctoria) อีกด้วย นอกเหนือจากคำยืมในภาษากอลว่า glastum (จากภาษาเซลติกดั้งเดิม *glastos "สีเขียว") ดูเหมือนว่าความเชื่อมโยงจะอยู่ที่ว่าทั้งแก้วและวัวนั้น "คล้ายน้ำ" (ละติน vitrum มาจากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *wed-ro- "คล้ายน้ำ")

บลูเดอฟรองซ์เป็นสีน้ำเงินสดใสที่มีความเกี่ยวข้องกับตราประจำตระกูลของกษัตริย์ฝรั่งเศสมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 12

ฟูเชียฝรั่งเศสเป็นโทนสีฟูเชียที่เรียกว่าฟูเชียในรายการสีที่นิยมในฝรั่งเศส

สีลาเวนเดอร์อังกฤษเป็นสีลาเวนเดอร์อมเทาอมชมพูอ่อนปานกลาง สีนี้มาจากรายการสี "Pantone Textile Paper eXtended (TPX)" สี #17-3617 TPX—ลาเวนเดอร์อังกฤษ

สีแดงตุรกีเป็นสีที่นิยมใช้ย้อมผ้าฝ้ายในศตวรรษที่ 18 และ 19 โดยใช้รากของพืช Rubia เป็นส่วนประกอบ ซึ่งผ่านกระบวนการที่ใช้เวลานานและต้องใช้แรงงานมาก สีแดงตุรกีมีถิ่นกำเนิดในอินเดียหรือตุรกี และนำเข้ามาในยุโรปในช่วงทศวรรษปี 1740 ในฝรั่งเศส สีแดงตุรกีเรียกว่า Rouge D'Andrinople

ดอกกุหลาบฝรั่งเศส (แคนาดา) เป็นหนึ่งในดอกกุหลาบที่มีสีราสเบอร์รี่ที่สดใส

สีราสเบอร์รี่ฝรั่งเศสเป็นสีราสเบอร์รี่ที่มีโทนสีเข้มข้นที่เรียกว่า framboise (ชื่อราสเบอร์รี่ในภาษาฝรั่งเศส) ในรายการสีของ Pourpre.com ซึ่งเป็นรายการสีที่ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางในฝรั่งเศส

สีเขียว British Racing Green หรือ BRG เป็นสีที่คล้ายกับสีเขียวบรันสวิก สีเขียวฮันเตอร์ สีเขียวป่า หรือสีเขียวมอส (RAL 6005) โดยได้ชื่อมาจากสีเขียวที่ใช้ในการแข่งขันรถยนต์ระดับนานาชาติของสหราชอาณาจักร ซึ่งเริ่มต้นจากการแข่งขัน Gordon Bennett Cup ในปี 1903 ที่จัดขึ้นในไอร์แลนด์ (ซึ่งขณะนั้นยังเป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร) เนื่องจากการแข่งรถบนถนนสาธารณะถือเป็นสิ่งผิดกฎหมายในบริเตนใหญ่ รถยนต์ของอังกฤษจึงถูกทาสีเขียวแชมร็อกเพื่อแสดงความเคารพ อย่างไรก็ตาม BRG ไม่มีสีที่แน่นอน ซึ่งปัจจุบันใช้เรียกสีเขียวเข้มเข้มหลากหลายสี "สีเขียว British Racing Green" ในแง่ของมอเตอร์สปอร์ตหมายถึงสีเขียวโดยทั่วไปเท่านั้น ซึ่งการนำสีเขียวนี้ไปใช้กับเฉดสีเฉพาะนั้นได้รับการพัฒนาขึ้นนอกวงการกีฬา

การใช้สีม่วงของอังกฤษเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกที่ถูกบันทึกไว้คือในปีพ.ศ. 2471

สีม่วงของญี่ปุ่นหรือซูมิเระแสดงอยู่ในกล่องสี นี่คือสีที่เรียกว่า "ไวโอเล็ต" ในกลุ่มสีดั้งเดิมของญี่ปุ่น ซึ่งเป็นกลุ่มสีที่ใช้ตั้งแต่เริ่มมีขึ้นในปีค.ศ. 660 ในรูปแบบของสีย้อมต่างๆ ที่ใช้ในการออกแบบกิโมโน ชื่อของสีนี้ในภาษาญี่ปุ่นคือ ซูมิเระอิโระ ซึ่งแปลว่า "สีม่วง"

การใช้สีม่วงจีนเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีบันทึกไว้ในปี พ.ศ. 2455 แหล่งที่มาของสีนี้มาจากรายการสี "Pantone Textile Paper eXtended (TPX)" สี #18-3418 TPX—สีม่วงจีน

สีแดงเข้มในภาษาสเปนเป็นสีที่เรียกว่า Carmin (คำภาษาสเปนที่แปลว่า "สีแดงเข้ม") ใน Guía de coloraciones (คู่มือการใช้สี) โดย Rosa Gallego และ Juan Carlos Sanz ซึ่งเป็นพจนานุกรมสีที่ตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 2548 และเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางในกลุ่มภาษาฮิสปาโนโฟน

viridian ของภาษาสเปนเป็นสีที่เรียกว่า Viridian specifico ใน Guía de coloraciones (Guide to colorations) โดย Rosa Gallego และ Juan Carlos Sanz ซึ่งเป็นพจนานุกรมสีที่ตีพิมพ์ในปี 2005 ซึ่งได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางในอาณาจักรฮิสปาโนโฟน

สีขาวนาวาโฮเป็นสีขาวอมส้มหรือสีส้มเหลืองพาสเทล และได้ชื่อมาจากความคล้ายคลึงกับสีพื้นหลังของธงนาวาโฮ โดยปกติแล้วจะใช้คำว่า "สีขาวนาวาโฮ" เมื่อพูดถึงสีเท่านั้น แม้ว่าจะมีชื่อนี้ แต่สีขาวนาวาโฮก็... สีไม่ใช่เฉดสีขาว แต่เป็นสีเหลืองหรือสีส้ม

เทอร์ควอยส์เป็นสีน้ำเงินอมเขียว ซึ่งได้มาจากแร่ที่มีชื่อเดียวกัน คำว่าเทอร์ควอยส์มีมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 17 และมาจากภาษาฝรั่งเศสว่า turquois ซึ่งแปลว่า "ตุรกี" เนื่องจากแร่ชนิดนี้ถูกนำเข้ามาในยุโรปเป็นครั้งแรกผ่านทางตุรกีจากเหมืองในจังหวัดโคราซานอันเก่าแก่ของอิหร่าน (เปอร์เซีย) และอัฟกานิสถานในปัจจุบัน การใช้เทอร์ควอยส์เป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีการบันทึกไว้ในปี ค.ศ. 1573 สี X11 ที่มีชื่อว่าเทอร์ควอยส์แสดงอยู่ในกล่องสี

สีฟ้า (sky blue) คือสีที่คล้ายสีของท้องฟ้าไร้เมฆตอนเที่ยงที่ไม่สะท้อนโลหะ ในภาษาอังกฤษ คำว่า "sky-blue" บรรจุอยู่ใน New English Dictionary (1919) โดยเขียนว่ามีใช้ครั้งแรกในบทความ "silver" ใน Cyclopaedia แต่งโดย Ephraim Chambers ปี 1728 อย่างไรก็ดีมีการใช้คำว่า "sky blue" เป็นชื่อสีก่อน Chambers เช่น มีคำว่า "sky blue" ใน A Collection of Voyages and Travels (London: Awnsham and John Churchill, 1704), vol. 2, p. 322 โดยอธิบายสีนี้กับดอกไม้ ชื่อของสีนี้น่าจะมีการใช้ครั้งแรกเมื่อปี 1585 ในหนังสือของ Nicolas de Nicolay ที่เขียนว่า "the tulbant of the merchant must be skie coloured"

เซียนนา (มาจากภาษาอิตาลี: terra di Siena แปลว่า "ดินเซียนนา") เป็นเม็ดสีดินที่ประกอบด้วยออกไซด์ของเหล็กและแมงกานีสออกไซด์ เมื่ออยู่ในสถานะธรรมชาติจะมีสีน้ำตาลอมเหลืองและเรียกว่าเซียนนาดิบ เมื่อถูกความร้อนจะกลายเป็นสีน้ำตาลอมแดงและเรียกว่าเซียนนาเผา เซียนนาได้รับชื่อมาจากนครรัฐเซียนนา ซึ่งเป็นเมืองที่ผลิตเซียนนาในช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา เซียนนาเป็นเม็ดสีกลุ่มแรกๆ ที่มนุษย์ใช้ร่วมกับสีเหลืองอมน้ำตาลและสีน้ำตาลไหม้ และยังพบได้ในภาพวาดถ้ำหลายๆ ภาพ ตั้งแต่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเป็นต้นมา เซียนนาก็กลายเป็นเม็ดสีสีน้ำตาลที่ศิลปินใช้กันอย่างแพร่หลายที่สุด การใช้เซียนนาเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีการบันทึกไว้ในปี ค.ศ. 1760 โดยพิกัดสีปกติของเซียนนาจะเหมือนกับสีโคเบะทุกประการ โดยมีการบันทึกครั้งแรกเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษในปี ค.ศ. 1924

สีแดงจีนหรือสีแดงจีนเป็นชื่อที่ใช้เรียกเฉดสีแดงที่ใช้ในเครื่องเขินของจีน เฉดสีสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตั้งแต่เข้มไปจนถึงอ่อน ขึ้นอยู่กับวิธีการทำเม็ดสีและวิธีการลงรัก สีแดงจีนเดิมทำมาจากผงแร่ซินนาบาร์ แต่เริ่มตั้งแต่ราวศตวรรษที่ 8 ได้มีการทำขึ้นโดยทั่วไปโดยใช้กระบวนการทางเคมีที่ผสมปรอทและกำมะถันเข้าด้วยกัน สีแดงมีความสำคัญในวัฒนธรรมเต๋า และถือเป็นสีแห่งชีวิตและความเป็นนิรันดร์ "สีแดงจีน" ปรากฏในภาษาอังกฤษในปี 1924

สีเบิร์นท์เซียนน่าประกอบด้วยออกไซด์เหล็กที่ปราศจากน้ำในปริมาณมาก สีเบิร์นท์เซียนน่าทำโดยการให้ความร้อนกับออกไซด์เหล็กดิบ ซึ่งจะทำให้ออกไซด์เหล็กบางส่วนกลายเป็นเฮมาไทต์ ทำให้มีสีน้ำตาลแดงเข้มข้น เม็ดสีนี้เรียกอีกอย่างว่าดินแดง แดงออกเกอร์ และเทอร์รารอสซ่า ใน Colour Index International เม็ดสีนี้เรียกว่า PR-102 เวอร์ชันนี้มาจากรายชื่อสีเฟอร์รารีโอปี 1919 ของอิตาลี การใช้สีเบิร์นท์เซียนน่าเป็นชื่อสีในภาษาอังกฤษครั้งแรกมีการบันทึกไว้ในปี 1853 สีเบิร์นท์เซียนน่าเวอร์ชันนี้มาจาก "A Dictionary of Color" ของ Maerz and Paul เมื่อปี 1930 สีเบิร์นท์เซียนน่ามีสีอ่อนกว่าสีเบิร์นท์เซียนน่าเวอร์ชันอื่นๆ อย่างมาก สีเบิร์นท์เซียนน่าเป็นส่วนผสมระหว่างสีส้มไหม้และสีเบิร์นท์เซียนน่าดิบ

สีเซียนน่าดิบเป็นเม็ดสีจากธรรมชาติที่มีสีน้ำตาลอมเหลือง ประกอบด้วยออกไซด์ของเหล็กเป็นหลัก กล่องสีจะแสดงสีของเม็ดสีในสภาพธรรมชาติหรือดิบ เม็ดสีชนิดนี้มีออกไซด์ของเหล็กในปริมาณมากและแมงกานีสในปริมาณเล็กน้อย (ประมาณร้อยละ 5) เม็ดสีประเภทนี้เรียกว่าสีเหลืองออกเกอร์ ดินสีเหลือง ลิโมไนต์ หรือเทอร์รา จายา ชื่อเม็ดสีของสีเซียนน่าดิบจากธรรมชาติจาก Colour Index International ซึ่งแสดงอยู่บนฉลากของสีน้ำมันคือ PY-43 กล่องสีนี้แสดงสีเซียนน่าดิบในรูปแบบต่างๆ จากรายการสี Ferrario 1919 ของอิตาลี

สีน้ำเงินอียิปต์ หรือ สีฟ้าอียิปต์ หรือเป็นที่รู้จักกันในชื่อ แคลเซียมคอปเปอร์ซิลิเกต (CaCuSi4O10 or CaOCuO(SiO2)4 (calcium copper tetrasilicate)) หรือคูโปรรีไวต์ เป็นรงควัตถุที่ใช้ในอียิปต์โบราณเป็นเวลาหลายพันปี ซึ่งถือว่าเป็นเม็ดสีสังเคราะห์ชนิดแรก สีนี้เป็นที่รู้จักของชาวโรมันด้วยชื่อซีรูเลียม – ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ในเซรูเลียน ซึ่งเป็นคำศัพท์ภาษาอังกฤษ หลังจากยุคโรมัน การใช้สีน้ำเงินอียิปต์ได้ลดลงและลักษณะของการสร้างสีดังกล่าวได้ถูกลืม